Warto poczytać
Kwintet Stephana - Hickson 92 i NGC 7331
- Szczegóły
- Odsłony: 2818
Gigantyczna kolizja w kosmosie.
Kwintet Stephana jest ulubionym obiektem dla astronomów amatorów w obserwacjach wizualnych. Zdobył sławę jako wyzwanie - cel dla dobrych teleskopów amatorskich.
Kwintet Stephana, to grupa pięciu galaktyk (NGC7317, 7318A, 7318B, 7319 i 7320). Znajduje się około 270 milionów lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Pegaza. Odkrył ją w 1877 roku francuski astronom Edouard Stephan za pomocą 80cm teleskopu w obserwatorium w Marsylii.
Była to pierwsza odkryta przez astronomów kompaktowa grupa galaktyk. Grupa ta znana jest tez jako Hickson 92 (Paul Hickson w 1982 roku opublikował katalog 100 kompaktowych grup galaktyk, Kwintet Stefana to najsłynniejsza grupa) . Na prezentowanym zdjęciu znajduje się też galaktyka spiralna NGC 7331.
Pierwotnie zakładano że wszystkie 5 galaktyk z grupy są powiązane grawitacyjnie jednak dokładne pomiary przesunięcia ku czerwieni wykazały ze jedna z galaktyk NGC 7320 leży w rzeczywistości znacznie bliżej, około 35 mln ly od Ziemi.
Cztery galaktyki połączone grawitacyjnie krążą wokół siebie w kosmicznym tańcu po skomplikowanych orbitach zbliżając się do siebie. Ostatecznie najprawdopodobniej się połączą i stworzą jedną ogromną galaktykę eliptyczną.
Można powiedzieć że obserwując ten obiekt widzimy gigantyczną, kosmiczną kolizję.
Na zdjęciu gromady wykonanym przez Kosmiczny Teleskop Spitzera zaobserwowano jedną z najrozleglejszych fal uderzeniowych. Fala ta powstaje w wyniku uderzenia jednej z galaktyk w drugą z prędkością ponad miliona km/h. Źródłem fali jest galaktyka NGC 7318B. Ogromna fala uderzeniowa, zbudowana z gorącego wodoru, jest większa niż Droga Mleczna.
Najwiekszy obiekt na zdjęciu to galaktyka spiralna klasy Sbc - NGC 7331. Odkrył ja w 1784 roku William Herschel. Galaktyka NGC 7331 wykazuje wiele podobieństw do naszej Drogi Mlecznej. Podobieństwa te obejmują rozkład gwiazd, całkowitą masę, wzór spirali a także obecność w jądrze galaktyki, monstrualnej czarnej dziury.
Przyglądając się dokładniej zdjęciu można wypatrzeć całe mrowie drobnych galaktyk
Zdjęcie wykonywałem w czasie dwóch bezkiężycowych, listopadowych nocy. 13 i 14 listopada prognozy były zachęcające ale niestety mgła skutecznie utrudniała rejestrację obrazu. Zarejestrowałem w sumie ponad 40 klatek ale tylko 19 z powodu mgły nadawało się do wykorzystania.
Sprzęt, ekspozycja
- Teleskop: Newton Sky Watcher 150/750 + Baader MPCC
- Montaż: Meade LXD-75
- Prowadzenie: Celestron R 70/400 Meade DSI Pro, PHD
- Kamera: QHY8L
- Filtr: IDAS LPS P2
- Ekspozycje:
- RGB: 19 x 10 minut
- Data wykonania zdjęcia: 13 i 14 listopada 2012
- Miejsce wykonania: Glinna k/Szczecina